Mr. Academia

   Şöyle küçük bir literatür taraması yapacak olsak okuyan insanın mutsuz olduğuna işaret eden pek çok özlü söz buluruz.     İnsan da öyle değil midir? Çocukken hiçbir şey bilmemesine ve anlamamasına rağmen hayatının en mutlu günlerini çocukluğunda geçirmiyor mudur?     Bütün toplumlarda okuyan insanlar, toplumdan soyutlanmış kişiler değil midir? O kişiler ki o toplumların başına iş açanlar değil midir?     İktidarlar hep okumuş, sorgulayan insanları ortadan kaldırmaya çalışmamış mıdır?      Elbette yüzeysel olarak düşündüğümüzde yukarıdaki soruların hepsine evet cevabını veririz. Peki ya, yüzeysel olarak düşünmezsek?     İnsan, gerçekten en mutlu olduğu zamanları çocukluğunda mı yaşamaktadır? Bunu bize söyleten okumak mı yoksa hayat şartları mıdır? Acaba bizler okuduğumuz ve düşündüğümüz için mi mutsuz oluyoruz yoksa altından çıkamayacağımız sorumlulukları üstlendiğimiz için mi? Her şeyi neden okumak eylemiyle karşılaştırıyor ve buna bağlıyoruz ki?     Hiç kimse okumanın,

   Başakşehir takımı kadrosu, 19-20 sezonunda şampiyon olduktan sonra bir nevi doyuma ulaştı ve sert bir düşüş yaşadı.     Bu düşüşün en büyük nedeni, elbette camiası olmayan bir takımın hedefsiz kalmasıydı. Başakşehir kadrosu zaten doyuma erişmiş futbolculardan oluşuyordu. Sportif başarısızlıklar kadronun dağılmasına sebep olurken bütün spor kamuoyunun Başakşehir'in eski yarışmacı günlerine dönemeyeceğine dair haklı öngörüleri vardı.     Sezona Aykut Kocaman liderliğinde idman anlamında diri ancak zihinsel olarak kötü giren Başakşehir, ilk sekiz maçından yalnızca 2 galibiyet çıkarınca Emre Belözoğlu Başakşehir'in başına getirildi.     İlk 12 resmi maçında yenilgi yüzü görmeyen Emre Belözoğlu, bu takımı sıfırdan inşa etmedi. Aykut Kocaman, Başakşehir'de gerçekten verimli bir kamp dönemi geçirmişti ancak oynatmak istediği oyun ile futbolcuların oynamak istediği oyun arasında dağlar kadar fark vardı. Bunu Caičara'nın, Kocaman'ı fazla defansif oynatma sebeb

   Altay, Mustafa Denizli yönetiminde ilk haftalara iyi bir başlangıç yapmasına rağmen haftalar geçtikçe formunu koruyamaması nedeniyle hızlı bir düşüş yaşadı.     Sizleri verilere boğarak bir değerlendirme yapmak istiyorum. Aslında Oyunu Anlamak, her zaman veriler ışığında hareket ederken burada bir idarî hatalar silsilesi olduğundan rakamları sıralamaya ihtiyaç duymuyorum.     Altay, teker teker bakıldığında kaliteli futbolculara sahip. İzmir, bu anlamda tam bir futbol şehri ve alt yapı olanakları fena değil. Kâzımcan Karataş, bunun en son ve belki de en güzel örneği olacak.     Bütün mesele Altay'ın o 15 dakikalık "muhteşem" oyununu nispeten kaliteli oyuncularla 30-40-50 dakikalara çıkarabilmesindeydi. Altay, on biri oldukça yaşlı ama dinamik oyunculardan kurulu. Eğer Altay, temposunu ayarlayabilme yoluna gitseydi her şey en azından bu sezonluk tolere edilebilirdi. Mustafa Denizli'nin düşüncesi, ilk golü atıp skoru almaktı. Ki Altay, öne geçtiği maçlard

   Daha önce Kayserispor ile ilgili değerlendirmemizde Kayserispor'a ciddi bir yatırım yapıldığını ancak Kayserispor'un bu yatırım doğrultusunda henüz bir başarı getirmediğini yazmıştık.     Emre Demir ve Doğan Alemdar'ın bir Anadolu kulübünden Avrupa'ya transfer olabilmesi güzel bir iş olmakla birlikte bunda Kayserispor'un kurumsal anlamda bir başarısı olduğunu düşünmüyorum. Kayserispor'un Türkiye şartlarında iyi bir tesise sahip olması eğer bir başarıysa bence başarının ne olduğu konusunda tekrardan düşünmeye ihtiyacımız var. Bu çocuklar tıpkı Merih Demiral, Ozan Kabak, Uğurcan Çakır, Çağlar Söyüncü, Kerem Aktürkoğlu gibi tırnaklarıyla kazıya kazıya ve çok daha önemlisi kendi bireysel farkındalıklarıyla hak ettikleri seviyelere geldiler.     Sezon başı kampı yaptığı Yalçın Koşukavak'a yalnızca 1 maçlık zaman tanıyabilen Berna Gözbaşı, göreve geldiği 22 Kasım 2019'dan bu yana tam 8 teknik direktörle çalışmış. Kadir Has stadının zemini çeltik

       Elbette geleneksel sağ, geleneksel yaşayan bir toplumun gelenekçi bireyleri için, içine doğulan bir kültürü ifade etmektedir. Ancak bu düşünce, büyük şehirleri ve büyük fikirleri biraz deneyimlemiş muhafazakâr ailelerin çocukları için yeterince cezbedici değildir. Zaten bu durum, hayatında önünün muhafazakâr toplum yapısı sebebiyle kesildiğini düşünen gençler için bir çatışma meselesidir.     Muhafazakâr bir dünyanın içine doğan bu aileler için çocuklarının "isyankâr" tavrı, bir bozulma olarak görülse de mesele basit bir kuşak çatışmasından çok ötedir. Gerçek şu ki bu gençlerin içine doğdukları dünya ile ebebeynlerinin içine doğdukları dünya arasında dağlar kadar fark vardır. Buna bağlı olarak bu genç neslin dine bakışı ebebeynlerinin bakışı gibi değildir. Daha net söylersek bu genç nesil, ebebeynlerinin inandığı gibi bir dine inanmamaktadır. Onların dini değerleri popüler ifadeyle çok daha pagan, liberal ve bireyci bir anlayışa sahiptir.    Dolayısıyla bu

   Hatayspor; sağlam kadro yapılanması, iyi teknik direktör seçimi ve yetiştirmesi, oynattığı oyunculara değer katması ve en önemlisi oyuncu seçerken jeopolitik konumunun avantajını kullanması açısından takdire şayan işler yapıyor.     Sportif başarı, oldukça göreceli bir kavram. Ligimizde gerek bir dönem doğru yapılanmasıyla gerek maddî imkânlarla gerek siyasî desteklerle önemli başarılar edinmiş taşra takımlarının örnekleri çok fazla. Yakın tarihte Türkiye Kupası ve Süper Kupa'yı müzesine götürmüş Akhisar, bunun belki de en bariz örneği. Mr. Manager 'den bu kulüplerin yükseliş ve batış hikâyelerini takip edebilirsiniz.    Hatayspor, lige çıktığında "Avrupa kupalarında olacağız" veya "hedefimiz kısa sürede şampiyonluk" gibi söylemlerde bulunmadı. 2020-2021 sezonunun özellikle ilk yarısında oynadıkları oyun, göz doldursa da pozitif futbollarını ligin sonuna kadar sürdüremediler. Oyun içerisinde yaşadıkları git-geller, müsabaka bazında da görüldü

   Antalyaspor'un oyunuyla ilgili verileri ve istatistikleri,  kupa maçının analizinde paylaşmıştık. Bu analizde yazacaklarımız, Trabzonspor'un 2-0 kazandığı kupa maçından sonra Antalyaspor ile ilgili izlenimlerimizi kapsamaktadır.     O tarihten bu yana öncelikle Antalyaspor, formasyonunu oturtmuş oldu. Özellikle Fernandao, Luiz Adriano ve N'dao transferleriyle farklı bir kimliğe bürünen hücum hattı, Antalyaspor'un oyun gelişimine katkı sağladı.     Öncelikle Antalyaspor'un tıpkı Trabzonspor gibi yolun çok başında olduğunu belirtmek gerek. Ligde 13 maçtır yenilmemiş olmaları sürdürülebilir bir başarı olduğunu göstermez. Henüz Nuri Şahin de her şeyin çok başında. Bu durumda Nuri Şahin'in Antalyaspor'a, Antalyaspor'un da tam da Nuri Şahin'e ihtiyacı var.     Fernando ve Luiz Adriano da Antalyaspor'un bütçesi dahilinde iyi transferler. Burada bu futbolcuların mevcut temposuzluklarında çok başarılı gibi görünmeleri lig temposunun düşükl