Mr. Academia

       Okul açmakla önemli bir iş yaptığını hemen her gün hatırlatan bir iktidarın söylemleri altında hemen hepimiz "okul" denen kavramı oldukça "iyi" olarak yorumluyor.     Ekmeğin arslanın kalın bağırsağına indiği bu bilgi çağında biz de cüzdanımızın ayın en azından birkaç günü dolu gözükmesi umuduyla en iyi üniversitelerin en iyi bölümlerine gidip bunun yanına birkaç saçma sapan eğitim tamamlayıp bu iyi üniversitenin yanına sertifikalar eklemek için gençliğimizi seve seve yakıyoruz. Hattâ yetmiyor; bir üniversiteyi okurken ikinciyi okuyor, kimimizse mezun olduktan sonra bir üniversite daha okuma cesareti gösteriyor, alabildiğimiz kadar diplomayı en yüksek puanlarla almaya çalışıyoruz.     Bütün bu saydıklarımı birçoğumuz normalize ettiği ve hayat amacı hâline getirdiği için pek de anlam ifade etmiyor gibi gelebilir.     Okul, oldukça modern ve modernist bir kavramdır. Kitlelerin okula gitmesi Avrupa'da Sanayi İnkılabı sonrası görülmeye başlanmıştı

     2018-2019 sezonu Trabzonspor'un maddi imkânsızlıklar ve manevî yıpranmışlıklarla başladığı, beklentinin en az hattâ "hiç" olduğu bir dönemdi.     Formsuz Onur Recep Kıvrak, doğru kullanılamayan Kučka, Onazi ve Sosa, ne zaman patlayacağı belli olmayan Burak Yılmaz, yalnızca hırslı olduğu takdirde iyi oyun ortaya koyabilen Olcay Şahan... Giden futbolcuların yerine gelenlerin de ne parlak bir kariyere ne de ambalaj ve etikete sahip olması... Üstüne üstlük stoper bölgesi için takımda kimse kalmıyor, transferler ise pek de iç açmıyordu. Trabzonspor'un o sezonku kadrosu hücum anlamında nispeten rötasyonlu gibi görünse de (Amiri, Ekuban, Rodallega, Nwakaeme) defansif anlamda oldukça kısır bir görüntü veriyordu. Bir önceki sene zaman zaman Okay Yokuşlu'nun bile stoper oynamak zorunda kaldığı düşünüldüğünde defans, Trabzonspor için büyük bir sıkıntı teşkil ediyordu. 700 milyon liralara dayanan borç ve transfer limitinin 3 milyon euro civarında olması her k